اردوي اكوسيستماتيك

يادش به خير... عجب روز باحالي بود...واسه ما بچه هاي هاتِ متولد تابستون كه يه اردوي آرماني بود (و البته تكرار نشدني). يه روز شاد شاد كه نمي دونم رو چه حساب و تحت چه عامل و مكانيسم بيولوژيكي ، هيچ كدوم از بچه ها تو پوست خودشون نمي گنجيدن و سر و دستشون بيخود و بي جهت حركت مي كرد، اونم چه حركات زشت و زننده اي!! آخه گستاخي تا چه حد؟ از استادشون هم خجالت نمي كشن!
در كل يه بازديد كاملاً علمي و كاملاً متفاوت كه بر عكس تمام اردوهاي دنيا، انگار كسي دلش نمي خواست از اتوبوس پياده بشه و بعضي ها دوست داشتند كل مدت اردو رو تو راه باشن و با هر بار توقف اتوبوس صداي اعتراضشون بلند ميشد!!
با اينكه قبلاً يه بار شوشتر و دزفول رو ديده بوديم ولي ديدن دوباره ي دز با اون آب تميز و صاف و زلالش (كه به از زاينده رود نباشه، مثل همون نازه!) خالي از لطف نبود... اونم با حضور خانم مهندس و بچه هاش و بچه هاي باحال كلاس ( كه البته با زحمات فراوون و لايق قدر داني و تشكر چند تا از هم كلاسي هاي گلمون مثل خانم عسگري و آقاي مندك عزيز برگذار شد)
الان هم هر چي فكر مي كنم، مي بينم واقعاً سركار خانم فراست تعبير قشنگي واسه اردو به كار برد... : "اردوي اكوسيستماتيك" !! واسه همين هم شد تيتر اين مطلب كه به منظور گذاشتن لينك يكي از تپل ترين آلبوم هاي عكس كل اينترنت (اونم تو آريو كيدز) آپلود و پست شد!!
انصافاً ايول داره آدم فرجه ها رو تو اين هواي مضخرف و وضعييت مسخره ي شهرك و اسكان و دم تيغ امتحانا، وايسه ملاثاني و به جاي درس خوندن، مشقت آپلود نود و خورده اي عكس اردو رو به جون بخره و بعد لينكشو همين جور الكي الكي بذاره تو وبلاگ واسه بچه هاي بي ذوق و قدر نشناس! اونم چي؟ free download!!

لينك: آلبوم عكس هاي اردو مورخ 20/2/87